آلیاژ برنز از ترکیب مس با عناصری همچون قلع، آلومینیوم، منگنز، و یا فسفر تولید می شود. آلیاژ هایی که اساساً از مس و قلع تشکیل شده اند، برنزهای قلع دار نامیده می شوند. از آنجا که به منظور اکسیژن زدایی هنگام ریخته گری، فسفر به این آلیاژه نیز شناخته (برنزهای فسفردار) افزوده می شود، برنزهای قلع دار با نام تجاری می شوند. این آلیاژها خواص مطلوبی مثل استحکام زیاد، مقاومت به سایش و مقاومت خوبی به خوردگی در آب دریا دارند. برنزهای کارشده مس- قلع که ۱٫۲۵ تا ۱۰% قلع دارند، برنزهای فسفردار نامیده می شوند. زیرا این آلیاژها معمولاً تا حدود ۰٫۱% فسفر دارند، که برای بهبود قابلیت ریخته گری و اکسیژن زدایی به آن ها افزوده می شود. اگر پس از اکسیژن زدایی مقداری فسفر باقی بماند ترکیب سخت Cu 3P تشکیل می شود که استحکام و سختی برنز قلع دار را افزایش می دهد. برنزهای قلع دار کارشده محکم تر از برنج ها هستند، مخصوصاً در شرایط کارسرد شده و مقاومت بیشتری به خوردگی دارند. گاید های فسفر برنز در سایز و ضخامت های متنوع برای استفاده در دور شفت ها جک بسیار مفید هستند همچنین از این رینگ ها برای زیر ریل های دستگاه های CNC استفاده می شود.